Jezyki niemowione

Dzisiaj rano Buhaj wlaczyl jakis program w telewizji, ktory byl w calosci w jezyku migowym, a zeby nie dyskryminowac widzow slyszacych [sic!] lektor czytal, co uczestnicy programu migali. Byl to jakis talk show - czy tez raczej sign show - a widownia zamiast klaskac, podnosila rece do gory. Aplauz byl podlozony z tasmy, co wygladalo smiesznie, bo slychac bylo oklaski, a nikt nie klaskal, tylko wszyscy machali rekami.

Wiecie, ze gluchoniemi na calym swiecie sa w stanie sie dogadac w jezyku migowym, nawet jesli pochodza z roznych krajow? Jezyki migowe roznia sie miedzy soba, ale nie tak znow bardzo.

Od jezyka migowego gladko przeszlismy do Braille'a. Kiedy mieszkalam w Warszawie, to w windzie mialam numery pieter cyframi i Braillem. Zawsze usilowalam zamknac oczy i wyczuc kropeczki palcem, ale nigdy nie udalo mi sie wyczuc poprawnie. Moze do tego trzeba jednak wprawy i praktyki. Na Wyspach spotykam Braille'a na kazdym kroku, chocby wlasnie w lazience przyuwazylam, ze na koszu jest wykropkowane Braillem co mozna do niego wrzucac. Wszystkie oficjalne dokumenty drukuje sie tez w wersji Braille'owej, choc zawsze ogarnia mnie pusty smiech, jak na dole listu z banku mi pisza: jesli chcesz otrzymac ten list Braillem, zadzwon pod numer. No tak, najpierw musialabym jednak zobaczyc ten numer, zeby pod niego zadzwonic.

I tak sobie dzis rano wykoncypowalam, ze zamiast sie zapisywac na francuski od wrzesnia, moze bym sie nauczyla migac i czytac Braillem? Alternatywnie.