Dolegają mi... książki

Czy wiedzieliście, że bibliomania to taka choroba? Z gatunku obsesyjno-kompulsywnych. Jak łatwo się domyślic jest to obsesyjno-kompulsywne nabywanie i zbieranie książek.

Nie mówcie Buhajowi, bo będzie pewien, że to mam. Szczególnie po tym, jak wczoraj na pytanie: po co ci te wszystkie książki (miał na myśli te, które już przeczytałam)?, odpowiedziałam: bo lubię je mieć! Na głupie pytania są głupie odpowiedzi, ale gdybym wiedziała, że moja odpowiedź uczyni ze mnie bibliomaniaczkę, powiedziałabym: bo w książkach zawarta jest mądrość świata, albo coś równie górnolotnego.

Tak czy inaczej mała szansa, że jestem na to chora, bo jednak nie kolekcjonuję książek małowartościowych, nieprzydatnych czy też zakresu kompletnie mnie nieinteresującego - chyba, że przedstawiają sobą jakąś wartość. Poza tym moja książkowa namiętność nijak nie zaburza moich relacji społecznych (to znaczy - dopóki mieszczą się w domu). Powiedziałabym, że czasem buduje nowe relacje - na przykład z innymi bibliomaniakami.

I wreszcie - mogłoby być znacznie gorzej. Mogłabym być bibliokleptomaniaczką (obsesyjną złodziejką książek). Albo cierpieć na bibliotafię (obsesyjne zakopywanie książek), albo, co gorsza, na bibliofagię (obsesyjne jedzenie książek).

A Ty, czy też cierpisz na bibliomanię?